Pyłek kwiatowy to męskie komórki rozrodcze kwiatów, które są zbierane przez pszczoły, a następnie formowane w kulki przypominające z wyglądu ziarna gorczycy. Tak przygotowane trafiają do ula, a następnie do osób, które pragną poprawić stan zdrowia i własne samopoczucie. To bardzo cenny produkt w diecie człowieka, gdyż zawiera 14% kwasów organicznych (arachidowy oraz linolowy), a także 30% węglowodanów i tłuszczy. Zawiera również wiele cennych witaminach, wśród których wymienia się witaminę A, witaminy z grupy B, C, D, E, K, H oraz PP. Wśród mikroelementów dominuje magnez, żelazo, cynk, selen. Warto też wspomnieć o sporej ilości aminokwasów
Najlepiej sięgać po niego dwa razy w ciągu roku (raz przed zimą, a drugi raz na wiosnę). Jedna kuracja nie może trwać dłużej niż 3 miesiące, a następnie organizm potrzebuje kolejnych 2/3 miesięcy przerwy. Pyłek kwiatowy powinien być spożywany codziennie na czczo w wyznaczonych ilościach:
Porcję pyłku zalewamy 1⁄4 szklanki wody o temperaturze pokojowej, najlepiej wieczorem lub kilka godzin wcześniej przed spożyciem. Rano dolewamy ciepłej (nie gorącej!) wody i wypijamy na czczo. Płyny zimne są gorzej wchłaniane, toteż wskazane jest przed wypiciem dodanie ciepłej wody.
Katar sienny nie stanowi żadnego problemu w przypadku spożywania pyłku kwiatów, gdyż powstaje on przy pomocy roślin owadopylnych (katar sienny powodowany jest pyłkami roślin wiatropylnych), dzięki czemu nie można zauważyć drażniącego działania na błonę śluzową. Jednak w razie występowania objawów uczulenia należy przerwać kurację.
Pyłek kwiatowy musi być przechowywany we właściwy sposób. Tylko w takiej sytuacji zmniejsza się ryzyko atakowania go przez grzyby oraz pleśń. Szczelne zamknięcie naczynia jest kluczową sprawą, jednak nie można zapomnieć o optymalnej temperaturze wahającej się od 10 do maksymalnie 20 stopni.
Aby kuracja przy pomocy pyłku kwiatowego miała sens, należy przyjmować go regularnie i pamiętać o wyznaczonych zasadach.