Przez bardzo długi czas pszczelarze wydobywali tylko miód oraz wosk, jednak wraz z doskonaleniem technik pszczelarskich, oraz coraz większej wiedzy produkty pszczelarskie zaczęły się poszerzać o produkty takie jak propolis, pyłek kwiatowy i pierzg!
Pszczoła obrośnięta jest włoskami, włoski te nie są jednolite i mogą być ząbkowane, grzebieniaste czy rozwidlone na końcach. Włoski te wykorzystywane są do zbierania jak największej ilości pyłku, który w zimie zwiększy szanse na przeżycie rodziny pszczelej. Pszczoła by zebrać pyłek przylatuje na dany pożytek, przednimi odnóżami zbiera pyłek kwiatowy i składuje go w koszyczku na zewnętrznej stronie goleni. Pyłek pszczeli, który przyczepił się do włosków, które są na ciele pszczoły jest sczesywany i formowany w obnóże. Po przyniesieniu pyłku przez zbieraczki do ula magazynowany jest on w komórkach plastrowych. Pyłek zwilżany zostaje rzadkim miodem, a następnie ubijany tak by nie pozostało żadnych wolnych przestrzeni.
Do najlepszych pożytków kwiatowych możemy zaliczyć leszczynę, która jest pierwszą rośliną pyłkodajną, gdy na zewnątrz jest jeszcze szaro kwitnie podbiał, następnym pożytkiem są wierzby iwy a w następnych dwóch tygodniach kolejne rodzaje wierzb. Śliwy, mirabelki a także klony, krzewy owocowe, wiśnie, śliwy hodowlane, grusze czy jabłonie dostarczają pszczołom tyle pyłku kwiatowego, że nie powinno im zabraknąć zapasu. Mniszek zaś jest jedną z najbardziej pyłkodajnych roślin w Polsce, dostarczyć on może nawet do 300 kilogramów pyłku pszczelego z jednego hektara. Przy pasiekach obwoźnych pierwszymi pyłkodajnymi roślinami są rzepak i robinia akacjowa, do kolejnych pożytków możemy zaliczyć chabry, koniczynę białą, gorczyce, facelie, maki czy grykę.
Przez dużą zawartość białka, tłuszczów, węglowodanów, witamin, soli mineralnych, hormonów i olejków eterycznych pyłek wykorzystywany jest zarówno w żywieniu jak i w medycynie. W żywieniu stosowany jako dzienna dawka pokarmowa, ze swoimi właściwościami przeciwzapalnymi, antybiotycznymi, przeciwalergicznymi i odtruwającymi stosowany jest także w medycynie. Pyłek kwiatowy posiada ogrom witamin, które nie są zawarte w naszym żywieniu, dlatego też podczas kuracji pyłkowej nie musimy dodatkowo stosować witamin w formie tabletek. Badania potwierdzają, że stosowanie pyłku poprawia kondycje fizyczną jak i zdrowotną.
Pyłek pszczeli posiada działanie hipolipemiczne, czyli obniżające poziom tłuszczów we krwi. Dzięki temu zapobiega się miażdżycy oraz zabezpiecza przed niedokrwieniem serca i udarem mózgu, pyłek zmniejsza także cholesterol. Kolejnymi dobrymi właściwościami pyłku kwiatowego jest działanie detoksykująca i osłonowe co pozwala ograniczyć toksyczne substancje dostające się do naszego organizmu.
Pyłek kwiatowy spożywamy mocząc go 2-3 godziny w wodzie, mleku czy soku owocowym. Zmielony pyłek możemy zmieszać w proporcji 1:1 lub 1:4 z miodem, masłem, twarogiem czy konfiturą. Mieszankę taką należy spożywać w ilości około 1 łyżki stołowej po 3 razy dziennie. Czas trwania kuracji pyłkowej to od miesiąca do trzech miesięcy. Kuracje te powinny być stosowane na przełomie lata i jesieni oraz zimy i wiosny.